Acýya gülmüþlüðüm baðýmlýlýk deðil
Týrnak altýna gizlenen kirlenmiþlikti konuþturan
Sesinin yamacýnda yüreðimin feveranýnda baþladý kaðýt, kalemle aramda ki aþk.!
Üstüne acýyý, umudu, hüznü ve gülüþümü yüklediðim omuzdu
Bir iç döküm tezgahýydý adýna þiir dedikleri
Oysa acemisiydim hayatýn
Düþüp, kalmýþlýðýmýn çocuðu
Hele þair hiç deðildim.!
Yerle yeksan oluþumun kaçýncýsýydý unuttuðum
Umuda düðümler atan
Ayaklarýma dolanan onlarca sözcüktü, aðrýma býçak çeken.!
Yoksa bilinmedik bir el mýydý Tanrý bildiðim.?
Esmer gülüþlere takýlan akýl uçurtmasýydý ellerimden kayýp giden
Ki hiç baþýmý koyup da aðlayacaðým bir omuz olmadý
Baþýmý dizelere koyup gizli gizli aðlayýþýmdý
Emeðimdi, satýr aralarýnda yüreðimi nakýþladýðým
Ve öyle bir sevdaydý ki tutsaklýðý bitmedi, bitmeyen
Göz yaþý mürekkebi olan.!
Heyhat alacaðým olsun.!
Mutluluk hanesindeki boþluðum
Ve olur, olmaza yüreðimi büken
Acýma kýna yakaným, alacaðým olsun...
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.