Zeynep Kamil Karacaahmet
Soðuk bir mart gecesi Zeynep Kâmilde doðdum,
Çocukluk yýllarým da hep Fatih’te oturdum,
Ilk okul ve ortaya, bizim mahallede gitsemde,
Liseyi ben, bir baþka muhitte okudum.
Üç kardeþim ve ben, neþeli yýllar geçirdim.
Fakülteyi bu arada baþka ilde bitirdim...
Gençliðin ateþli, baðrý yanýk zamanýnda,
Ýmkansýzlýk içinde, Sevdiðimle evlendim.
Dünyanýn deðiþmesi lazým dedim birde,
Topluma ve düzene baþ kaldýrdýðým günlerde,
Gençlik heyecanýyla çok hatalar yapsamda,
Gülerim o zaman ki halime þimdilerde.
El aleme el açýp, muhtaç olmamak için,
Gece gündüz durmadan çalýþtým için için,
Zaman bir þey anlamadan su gibi geçsede,
Sonunda iki ev bir arsa yaptým þipþirin.
Bir evim daha var Karacaahmet sýrtýnda!
Doðduðum yer Zeynep Kamil’in tam karþýsýnda,
Dünyayý gezip dolaþtým, vardýðým yer belli...
Ebedi yuvam o doðduðum yerin yanýnda.
Doðarken dünyada insan, ölmeye geliyor,
Ne yazýk ki bunu, kimse baþtan bilemiyor,
Bütün sevdiklerin, burda senle beraberken,
Bir veda bile etmeden aniden gidiyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.