Beþik manileriyle büyüdük biz cevizli sunaklarda, adýmýz çocuktu bir zaman Rüzgâr biçerdik öykülerimize, yamalý yelkenlerle savurdu bizi uzaklara hazan Dingin ýrmaklara serptik yaþam küllerimizi, kopardý birbirimizden hain zaman Kýymýk tene battý acýdýk, yüreðimizdeki mahþeri kalabalýk þimdi kýyamlý isyan.
Ninniler söylerdi analarýmýz yün eðirirdi ninelerimiz türküler dillerde hüzünlü aþktý Gönülleri pekiþtirirdi an, derdimiz hüzünleri defetmek, sevdayý ýrmaklara akýtmaktý Seviþiyordu rüzgârlar, iþimiz sokaktaki aðaçlarýn üzerindeki yapraklar kovalamaktý Kim bilir yaþadýðýmýz mevsimin adý kayýp bir ilkbahar, belki de hüzzam sonbahardý
Çizgiler akýp gidiyor nesli tükenmiþ turnalarýn ardýndan, usumuzda yalnýzlýk bildirileri Sevgiler tutsak asma kapýlar ardýnda, acýlarla mayalanýyor alnýmýzdaki keder çizgileri O mor daðlarda kaybettik aþkýn ruletini, delik sandallarla geçemedik fýrtýnalý nehirleri Gece esniyor sol yanýmda yar, acýr oldu asýrlardýr göðsümdeki unutuluþun dikenleri
Keþmekeþ sokaklar bir bir hesap sorar gibi üstümüze geliyorlar, yaktýk bütün gemileri Acýtan yalnýz dikenler deðil yar, bakýþlarýn cam kýrýðý gecenin karanlýðýndaki melankoli Sisli akþamýn cehennem soðuðunda kangren hüzünler ne ki, azaplar sardý çehremizi Geçmiyor saatler, gelmeyeceksin belli, gelmeyeceksen gittiðin yere gömsünler beni
Zýlgýt sesler taþýyor insanlar uzaklara çürümüþ tabutlarda, havada hüzünlü bir rapsodi Gönlümde ezik bir kahkaha, ezilmiþ çayýrlarda melankolik sevinçlerin tamtam sesleri Güneþi geçiriyorsun tülbentlerden, bulutlarýn yelesinde gümüþ rengi bir yaðmur sesi Uyan yüreðime aþk bakýþlý yar, günahsýz topraklara göm sonra sana sevdalý bedenimi
Selahattin YETGÝN Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.