Ýçinde acýnýn izleri varmýþ hala Her darbe daha da büyütmüþ onu. Karanlýk günlerin acýsýný, loþluklardan çýkarmýþ, Aydýnlýklarý tanýmýþ, unutunca kim olduðunu. Belki sokak kadýný demiþ birileri, Bilmeden. Gece yarýlarý eve geliþini yadýrgamýþ bazýlarý, Kovmuþlar, dinlemeden. Her gecenin ayazýnda, sarýlýp yavrularýna, Allah’a sýðýnmayý öðretmiþ. Ýsyan etmeden. Ne çocukluðunda tatlý bir kýz olmuþ, Ne kocasýnýn aþýk olduðu, güzel kadýn. Sevgiyi bilmemiþ, anne denmeden. Çekilince insanlar gecenin mahurluðunda, Tatlý uykulara, Düþermiþ kadýncaðýz yola, Kimselere görünmeden. Bulduðu üç beþ parça plastik olurmuþ yarýnýn nafakasý, Uyutunca yavrularýný, Kapýyý kilitlermiþ üzerlerinden. Sabaha karþý dönermiþ eve, Caddeler o denli tanýdýk, Ýnsanlar o denli uzak. Bir "aah" çekermiþ derinden. Soðuktan titriyordu ona rastladýðýmda, Bakýþlarý ürkek, gözleri kocamandý. Sordum "neden"? Ýþte böyle dedi ve anlattý birer birer, "Hiç aðlamadým" dedi, "Aðlayamadým hiç ben. "Yavrularým için herþey, Utanmadým kirli ellerimden". Sustum sadece, gel desem olmazdý bilirim, Anlar gibi baktý gözlerime, Dedi " kimseler sevmez beni oysa anayým ben" Sözler týkandý boðazýma, Yutkunup kaldým öylece, Utandým rahat geçmiþ gecelerimden. Son sözü çýnlar hala kulaklarýmda, "Yarý aç yaþanýr kýzým da Yaþanmýyor sevilmeden." Sosyal Medyada Paylaşın:
Mutedildalgalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.