Gece…
Üzerine giydiðin lacivert kumaþ kaç metre?
Ya bu dudaklarýnda ýþýldayan peçe?
O korkunç yüzünü saklamaya yetiyor mu sence?
Gece…
Sýrnaþýyorsun ruhuma,
Kanýma karýþýyorsun her geçen gün, iyice…
Uykularýmý da esir aldýn
Söylesene;
Seni býraksam bir dilencinin avuçlarýna,
Harcar mý?
Ya da o koca boðazýn herkes gibi onu da
Bir çýrpýda yutar mý?
Gece…
Seni çalýyorum taþ plaklar gibi efkâr nöbetlerinde
Nice on ikiler geçtim ömrün atýk birikintilerinde
Geriye akýt zamaný
Külkedisinin camdan pabuçlarý gibi
Ardýmda neleri býraktým…
Dokunma onlara,
Duvarlarýmda vücut bulsunlar kendilerine
Öylece…
Gece…
Yýk tabularýný,
Rutin olma her seferinde
Eðlenceli olmuyor hayat
Yüzünün ay rengini deðiþtirmekle
Y e n i a y
Ý l k d ö r d ü n
D o l u n a y
S o n d ö r d ü n
Ýyi de sen bu deðiþmelerde kendine dair
Ne gördün?
Bir defa olsun seviþ güneþle
Yakamoz dans etsin
Okþansýn huzur,
Balýklarýn puldan cennetinde…
Aydýnlýðýndan korktuðun her þey ile
Yüzleþsene bir kere
Aldat yýldýzlarý
Güneþin çýldýrtan teri ile…
Gece…
Ünsüz ile baþlayýp,
Ünlü ile biten hece…
Yum gözlerini,
Günaha batacaðým boðazýma kadar
Gönlümce…
Baþka bir karanlýða deðdirdim diye soluðumu
Yok gücenmece…
Yarýn yine seninleyim
Devam edecek bu dönence…
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.