Yanışlar Hep Aynıdır
Yanýþlar hep aynýdýr
Yananlardansanýz eðer
Bu nedenle yangý geçmez anmaya deðer.
Katýlaþýlsa da
Geçen geçti dense de
Alevler insan yüreðini ayýrmaz
Yanýþlarda birdir insan yüreði
Acýsýyla kahrediþiyle
Ayný yakar yangýn
Yakýþ yanmayý eþitler
Hele de
Emeðin ekseninde
Kolektifin bilinci
Kolektifin yazgý ve çýkarýysa
Ayný yakar
Somada da
San Jose Capiapo’da
Ne öyküleri ne emekleri
Farklý deðildir yanýþýn dil ezgi kültürleri.
Ben sömürmüyordum zenciyi
Türkü, Kürdü
Soma’daki de sömürmüyordu
Roboski’deki de
Aðrý’da ve Kýrþehir’deki simitçi de!
Çalýþmak ve üretmekle ömrü sürümek
Neydi emekçinin üzerine beyaz diye yürümek?
Kimdi bize
Ölümlerle geçen geçti diye
Emeði, emeðin bayramýný anmayý kaldýran?
Kimdi bize benim dilim benim kültürüm diye saldýran?
Madende kömür, Barajda üretimin ömürü
Tersanede, fabrikada sömürü
Olmaktan baþka, karýn doyurur
Açlýðý ve acýyý ifade eder dil
Ve ortak kültürümüz mü vardý?
Dinim, imanýn, dilim kültürüm de desen
Eni konu tüm mesele;
Köleliðe, köle olduðunu inandýramamaktý
Her yerde ayný sýzlar
Emekten baþka
Üretmekten baþka
Yaþamaya ve yaþatýlmaða deðer
Yaþamý söylemekten baþka dil ve kültür bilmedim
Sömürülmenin emeðin; dili, dini, milleti yoktu
25.05.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.