tasviri benim...

hiç bir yaný ile beþeri olmayan bir sukutun
tasviri gerekir ise iþte o benim...

müsterih bir yalnýzlýðýn kent adamý kýlýndýðýnda
gölge misali görünsem de farkýnda olunmayan
belki fikirlerim ile devirler öncesine ait olsam da
bu devrin beþeriyetine zuhur etmiþ biriyim

þehrin yaþam kaidelerine inat
saatlerin gün kavramýna denk düþtüðünü unutmuþ
takvimi derdimin sefer tasý imiþçesine
sadece hasret lokmasýný yutkunup

çift kiþilik masalara hayal ile oturarak
sukutun derin muhabbetinde ki tebessümlerim ile
meczupluða yakýn bir özne olmuþ benliðimi
satýrlarýn, gece mehtabýnda dizginlemekteyim

sokaklarýn yorgun teninde ki gece uykusundan
alelade adýmlarým ile geçerek
garbýn eksilen soluðunda
o terkin tekerrürünü anýmsadýðým için benim

hem kim bilecek ki iþin aslýný,
vakur olmayan o gidiþin valizinden düþürdüðü
tek eþyanýn mana bulduðu kelam olduðu için
beþeri olmayan o sukutun benim olduðumu...
Sosyal Medyada Paylaşın: