KAFES Mİ KUŞ MU?
Kafes mi önemli yoksa ki kuþ mu?
Camiler hep mâmur gönüller harap.
Biz kemter kullarý ol mahþer günü
Þefaatten mahrum eyleme yâ Rab!
Adým adým âhirete yürürken
Günâhýmýz boydan boya bürürken
Meþru içecekler ayran dururken
Düðünde, dernekte… Ýçilir þarap.
Aþkýn ateþiyle sahrada piþip
Gönül kazmasýyla topraðý deþip
Mecnûn/Leylâ gibi çöllere düþüp
Sakýn ha sanmayýn su olur serap.
Son Resül hutbeyi irat ederken
Doðarken, göçerken "ümmetî" derken
Ravza’ya, Kâbe’ye gelip/giderken
Hâbîb’in yolunda olayým turab.
Âdem ile Havva dünyâda ilktir
Kendin üstün görmek belkide þirktir
Irklar birer adres; üstünlük yoktur
Seçmedi ýrkýný; Kürt, Türk… Ne Arap…
23/05/’14
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.