iki dirhem

yalnýzlýðýmýz iki dirhem bir çekirdek

yýllarý terk etmiþiz geçmiþte
ne çabuk geçtiler

tek seans bir film izleyecek cebimiz bile yoktu
kalbimiz delik diyerek geçiþtiriyorduk

bütün yollar ölüme gitmez ya
çýkmaz sokaðýn kavuþmalarý ayaklarýmýzda
koþtururduk bedenimiz yorgun

oysa
ikinci mevki yolcularý çabuk gidiyor

(beni sadece
saçlarýma düþmeyen yaðmur ýslattý
kendimden baþka herkesi yüreðimde taþýdým diye)

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,




ismimi koyamayacak baba yalnýzlýðý çöktü içime
patiklerim
daha doðmadan yetim
kollarým bilmiyor ki bir avuç topraða sarýlmayý
gidenlerin gelmeyeceðini daha öðrenmemiþken

yetimlerin gözleri hep bir kiþiye kör doðar
siz
kömürün kanatlarýný kýrýk bilenler
annemin karnýndayken
boynu bükük yýllar birikiyor içimde

bakmayýn
annemin sarýp sarmaladýðýný tüm bedenimi
yetimler için yalnýzlýk
doðumla baþlar


Sosyal Medyada Paylaşın: