Sayýsýz ikilem, Naif yüreði daðlayan Nice betimleme; Adý insan, Tabir-i caizse. Muhakeme denen bellek Ya, düþ ötesi o gizem; Dýþý parlak Ýçi adeta boþ bir kütle.
Onlarca yanýlgý Dipsiz kuyuda saklý Ve binlerce sanrý. Tut ki bir yalan Gerçek addedilen Susmalý dilin Haklý bile olsan…
Neye yarar, söyle Kimin umurunda Kim tutar elinden Ya da kim çýkarýr Düþtüðün delikten. Gül daima Ýçin kan aðlasa da Tut içinde tüm birikeni Sus, konuþma asla Yanýp tutuþsan da.
Önce Allah sonra benliðin Nefret dahi etme Sana kin besleyenden. Sevgi deðil mi, iþin özü Tutsan da içindeki közü Raðbet etme yalana Hep sýðýnmadýn mý Yaradan’a.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.