"Hani acýnýn rengi olmaz derlerdi
Artýk bir rengi var, kömür karasý.!"
Gülüþün baharda her çiçeðe renk veren
Güneþ gözlerinden çalmýþ sýcaklýðýný
Kirpiklerine cennet asýlmýþ
Öyle masum ve temiz ki duruþun
Söyle.!
Nasýl anlatabilirim ki, babanýn bir daha dönmeyeceðini
Yanaklarýndan öpmeyeceðini ve saçlarýný hiç okþamayacaðýný.!
Nasýl anlatabilirim sana günün karanlýðýný
Gözlerinden aldýðý güneþle metrelerce yer altýnda çalýþtýðýný
Þimdi nasýl anlatayým, ýþýðýn söndüðünü, babanýn yokluðunu.?
Nasýl anlatayým küçüðüm, gözü doymaz
Ve cebi dolmaz büyükleri
Söyleyecek sözüm kalmadý
Utanýyorum çocuk.!
Boynun bükük kalýþýndan
Bir daha baba deðemeyiþinden
Yüreðimin iki taþ arasýnda ezildiðini
Nasýl anlatayým küçüðüm nasýl.?
Tükendi sözlerim, düðümlendi dilim, utandý yüreðim
Affet çocuk affet.!
Kimsesiz ve öksüzlüðüne kör düðüm attýðýmýz için.!
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.