* SOMADA'Kİ ŞEHİTLERİMİZE *

Ölüm ilan edildi, hüzün yüklü
Bir uçurumun, karanlýk kapýlarýnda
Bir ekmek parasý için yenildik hayallerimize
Öyle hâlsiz, öyle yorgunuz ki kardeþlerim
Bir korkuydu hep içimizde
Adým adým ýþýldayan.

Bir heyecan bir bekleyiþ var dýþarýda
Sanki mondros mütarekesi
Ey koca dünya, yeni yem mi arýyorsun kendine?
Bugün benim doðum günüm
Bir þarký söyle bana, içinde alýn teri
Bütün acýlarýmý, dertlerimi unutur bana
Bak, bu boynumdaki atký, karýmdan bana hediye
Sen hiç sevmeyi bilmiyor musun?
Al senin olsun tüm karanlýklarým, dertlerim
Tükendim, ömrümün son deminde
Bir avuç kömür tozuyla.

Adýmý sayýklýyor birisi
Dönüp bakýyorum, gözümün ýsýrdýðý bir karanlýk içinde
Kaldýrýp atýyorum aðzýmdaki maskeyi
O hain ve uðursuz karbondioksit gazýna
Ýçimde hoyrat bir ayrýlýk rüzgârý
Þimdi anlýyorum, ölümün zamansýz bakýþýný
Karým aðlýyor, çocuklarým aðlýyor biliyorum
Nasýl söylerim þimdi, ben dönemem geri
Meðer falýmda, kaderimde böyle günlerde varmýþ
Elveda sevdam, çocuklarýma iyi bak, beni unutma e mi?

Þimdi iki kapýlý bir handayýz
Korkak ve çaresiz düþler içinde
Azrail aramýzda dolaþýyor, elinde fermanýmýz
Biz miydik Soma’da madende çalýþan?
Bir ses duyuyorum karýmdan, kulaðýmda
Kederli ve bir kan örtüsü yayarak ardým sýra
Duy bir tanem, duy sesimi
Senin ve çocuklarýmýn aþkýyla veriyorum, son nefesimi
Gidiyorum, hoþça kal sevdiðim, hoþça kal, çocuklarým
Hoþça kal memleketim, hoþça kal Soma, hoþça kal Anadolum.

Nuri Daðdelen
13/5/2014
Sosyal Medyada Paylaşın: