* Sokul Yanıma Tut Ellerimi *

Sokul Yanýma Tut Ellerimi

Sen koynumda çocukluk uyanmalarýna
yolculuk yapan bu kentin adresiz göçmeni,
bu sahilin kumlarýnda hâlâ gülen yüzün var
bir düþün, geceyi örtemezsin, saçlarýnla oynama!
bozkýr hanlarýnda býraktýðýn anýlara dönemezsin
bütün kýyýlarý dolaþtým bu akþamüstü
sisam’dan ýlýk ýlýk esen seher yelleri
kuduran dalgalarý ikiye bölüyor
hadi, tam zamaný
balýkçý teknelerinin o saf neþesiyle
sokul yanýma, tut ellerimi
bu geçen gemiler benim, o ada senin diyerek.

Bir þimþek sesiyle nasýl inlerse bulut
öyle uyandýr kalbimin son nefesini
þahlansýn içimdeki dev heyecanlarým
bir istek yap radyodan, Münir Nurettin’den
deniz gibi sakin, gökyüzü kadar mahzun
ben nostalji þarkýlarý severim; bir ekmek kadar
insan severse, Kerem’le Aslý misali sevmeli
kaybetmek ve yeniden kazanmak da, insanlar içindir.

Nuri Daðdelen
8/5/2014
Saat:16.35
Sosyal Medyada Paylaşın: