Mehtap olmalýydýn, ýþýðýnla gelirdin bana Hiç utanmazdým, yüzümü sana çevirirdim Sen misin? diye sorardým, mavi i mgeli kýz!
Sen, mavi i mgeli kýz! Hani bir karanfil takacaktýn yakama Biliyorsun bizim her buluþmamýz Yeni bir aþk olacak yarýnlara.
Senin yürek atýþlarýný yalnýz ben duyarým; Öylesine yorgunum ki senden yana Anýlara dönerken, þen kahkahalarýn yýrtýyor kulaklarýmý Söylediðin her hece, bir gönül yarasýdýr yüzüme gülen Nerede uðrunda öldüðüm o mavi i mgeli kýz...!
Nuri Daðdelen 14.08.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.