Gecem ve Sen & Sen ve Gecem

Bir sükût nasýl haykýrabilir
Ya da bir göz aðlarken nasýl kuru kalabilir
Bilmiyorum ama
Bu gün bir gece var odamda,
Kan kýrmýzý gözlerle bir köþede
Aðlamaklý ancak kýzgýn
Solgun ancak cesaretli
Yalancý bir gülümseme ile
Ayaktayken oturuyor.

Þizofrenik bir durum belki
Güneþi gecemde aramak.
Sonra uyumak sabaha,
Ya da uyanmamak.
Ne bileyim iþte.
Gece hiç olmadýðý kadar karanlýk mý ne?

Yok yok, gece ayný gece,
Penceremde ayný çaresizliðin buðularý var.
Dört duvarýmda ayný ben,
Bende ayný sen.

Gecem ayný sen.
Sen ayný gecemsin.
Doðmasýn güneþim öyleyse.
Ne de olsa her doðan gün sermayeden yedi bugüne kadar.

Yok yok gecem hiç olmadýðý kadar solgun bu gece.
Duvarlar solgun, duvarlar solgun, duvarlar solgun, duvarlar solgun.
Dört duvarýmýn yoklamasý her gece tarafýmdan yapýlmakta,
Ýþte aynen böyle.

Kimsesizliðim, sensizliðimle beraber beni kimsesiz býraktý.
Hiçbir þey dünkü kadar güzel olmayacak öyleyse.
Belki bir sonraki gecem de olmayacak bu kadar karanlýk,
Ne dersin?
Karanlýktan nefret ediyorum zaten,
Halbuki en çok da onu severim odamda.
Duvarlarýmýnsa dört tane olmasýný severim.
Ben aslýnda seni çok severim,
Bu yüzden hasretini de severim.
Beklemeyi de severim,
Gelmeni de gitmeni de
Aðlamaný, gülmeni de,
Aðlatmaný, yýkmaný da,
Ölmeyi de severim biraz.

Az ölmüþ deðilim ne de olsa.
Ölmek,
Yabancým deðildir.
Ama sen tanýþma.

18.05.2014
Sosyal Medyada Paylaşın: