Sözün bittiği yer

Birer, birer çýkýyor cansýz bedenler sözün bittiði yerlerden.
Ülkemin kalbinin attýðý bu nokta,yaslara bürünmüþ
Ve halk þaþkýn üzgün.
Bekleyiþte ses yok, cevap yok kimseden
Ailelerdeki aðlamalar,yaslardan baþka.
Çocuklar ne olduðunu anlamadan hýçkýrarak aðlamakta
Ve halkta öfke, isyan,
Aðýtlar aðlamalar sarmýþ etrafý.
Kýyamet gününden farksýz.
Yalvarýþlar içinde yaþlar dökülmekte gözlerden.
Bir taraftan sýra, sýra canlar geliyorken.
Ardý arkasý kesilmiyor gelenlerin.
Sayýlar gittikçe artýyor,öfke dolu zaman ilerledikçe
Hastaneler buzhaneler,kim olduðu belli olmayan cesetlerle dolu.

Burasý, sözün bittiði yer.
Burasý, acýnýn, ölümün yürekleri sýzlattýðý yer.
Ve,
Katliamdýr acýdýr ihmaldýr, sözlerinin dillerde dolaþtýðý yer
Kim suçlu kim suçsuz, o belli deðil.
Ardý arkasý kesilmiyor, yerin altýndan çýkarýlan canlarýn.
Topraða verilmek üzere sýra, sýra yatýrýlýyor canlar.
O canlar makber yerine geldikçe.
Yüreði burkuluyor, yaklaþýp bakanlarýn.
Ceset, ceset dolaþýp bakmaktalar sessiz yatanlarýn suratýna.
O kiþiler kardeþti, babaydý amcasýydý.
Bu yüzden her yerdeydi, gözyaþlarýyla feryatlar.
Ve yavaþ yavaþ tükenmeye baþlýyordu insanlarda umutlar.
Zaman ilerledikçe,
Haykýrýþlar, çýðlýklar içerisinde.
Burasý, düðün yeri deðil, sözün bittiði yer.


Ahmet Yüksel Þanlý er
15 Mayýs 2014























Sosyal Medyada Paylaşın: