Gökyüzünde Kurşun İzleri

Kurþunlarla deldiler gökyüzünü,
Günün herhangi bir vaktinde
Kalleþçe…
Adres sormadý kurþun,
Tetiðe basan eller acýmasýz…?

Ufuklar kanayan yürek,
Yürekler paramparça.
Göklerin gözyaþlarýdýr
Hüzünlü bulutlardan topraða düþen…

Daðlar gazidir ezelinden,
Tanýðýdýr mertliðin de ihanetin de!
Dimdik tutar baþýný
Dosta düþmana karþý…
Doruklarý karlý dumanlý daðlar,
Hem göklere yakýn,
Hem de Allah’a…

Gökyüzünde kurþun yarasý,
Bulutlar hüzünlü.
Sinsi ve kalleþtir
Kaleþnikof kurþunu!
Uykusunda vurmuþtur
Kundaktaki bebeleri…
Ve pusuda yakalamýþtýr
Nice kýnalý kuzularý

Bir yandan kanarken gökyüzü,
Bir yandan kararmakta Güneþ!
Ýki ileri bir geri adýmlarla
Yol alýrken gölge,
Ulaþmak üzere karanlýðýn ufkuna,
Sen, ben, biz
Farkýna varmadan…
Sen, ben, biz …
Sen, ben…
Sen…



Sosyal Medyada Paylaşın: