ışıkları söndü dünyanın
Iþýklarý söndü bugün dünyanýn
Gökyüzü karanlýða büründü ansýzýn
Yere göðe sýðmayan binlerce can
Altýna girdi kara topraðýn
Kapkara yüzlerde ýþýk saçan gözler uyudu
Körpecik bedenler yerin altýnda düðüm oldu
Kocaman þehir sessizce ölüme büründü
Gözlerden yaþ deðil kan düþtü
Sokaklarý kömür kokan koca þehir
Ekmek diye sundu eceli
Bilmem, nasýl koruyacak bunca yetimi
Ya o küçük tünel!
Neresine sýðdýrdý bunca þehidi?
Sirenler çalýnýyor kulaklarda
Yaþý kaçmýþ sorusu akýllarda
Kasýt var mý ihmal var mý bilmem ama
Giden geri gelmeyecek bu yolda
Sokaklarda çocuklar babasýzlýðýna aðlar
Analarýn yüreðini kocaman alevler daðlar
Sorarým size yüksek yerlerden "bakan" aðalar;
Küçücük yüreklere bu acý nasýl sýðar?
Yarýn kameralar gidecek buralardan
Herkes ne giysem ne yesem derdine düþecek
Ben bu ölüm kokan þehirde
Baþ baþa kalacaðým yetimlerimle
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.