Asiyim
Asiyim, hoyrat bir rüzgar kadar
Engelleyemez beni demirden prangalar
Üstüme yaðsa da günahlar
Kabýna sýðmayan bir ruhum var
Boynum, hiç kimseye eðilmez
Yüreðim, söz dinlemez
Yaþarým hayatý gönlümce
Baþka gönüldeyim her gece
Bazen, kirli bir çocuk yüzüyüm
Bazen, bir serserinin son sözüyüm
Mutluluðun arsýzýyým
Girdiðim kalpte, son sýzýyým
Saðlýðýn þerefine vurulan her kadehte
Ebemkuþaðýn sekizinci renginde
Bir çocuðun gülen gözlerinde
Ben varým, karanlýða yakýlan meþalede
Bir kýsrak gibi yüreðim
Durduramaz beni hiçbir dizgin
Aþký da hayatý da
Yaþarým dolu dizgin
Gezerim dað, tepe, ova
Kafa tutarým göklerdeki uçurtmaya
Þaha kalkarým vurulan her kýrbaçla
Baþým hep dik bakar arþa
Girdiðim yüreklerde bahar bahçe
Gidersem eðer kalmaz taþ taþ üstüne
Dönüp de bakmam ardýmdakine
Zarar verirse yüreðime
Ateþ gibiyim düþtüðüm yeri yakarým
Coþan bir ýrmak gibi akarým
Karanlýðýn üstüne gün gibi doðarým
Kara bulutlarý parça parça daðýtýrým
Seversem can veririm
Silersem nefesini keserim
Varlýðým hissedilmez belki ama
Yokluðum koyar adama
Sözün kýsasý, asi kadýným
Boyun eðmem, hep isyandayým
Serseri yüreklerde kalp yangýnýyým
Ýþine gelirse, ben buyum adamým
Bir can borcum var Allah’a
Ýçim acýmaz yansa da dünya
Arpa aðýrlýðý kadardýr ederim
Aðýr gelirsem, alýr baþýmý giderim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.