Evet sen gittin Ben soðuk düþler içinde tektim Kendimi yabanlara ittim
Her gece baþka kollarda Senden bir iz aradým Baktýðým gözlerde Dokunduðum her yürekte Senin sýcaklýðýný aradým Sabah gün aðardýðýnda Alýp gittim umutlarýmý da
Bütün çabalarým nafile, Yoktu senden bir iz bile Olan bana oldu yine Ýçime yerleþti bir fahiþe
Þimdi alamýyorum nefes bile Ýçimdeki fahiþeyle Yaþamayý öðrendim günden güne Ben kirlendim, Aþký kirlettim, Seni kirlettim, Ama sen; Varlýðýmdan bihaberdin.
Ýçimdeki fahiþe Yapýþtý bedenime Gölge gibi peþimde O, her yerde
Bilemiyorum, Seni mi kendimi mi harcadým? Ama ben hep acýdým. Tenime dokunan her elde Yüreðime deðen gözlerde Koca bir aþk battý Acýsý içimi yaktý
Aþkýmý yabanlarda heba ettim Sol yaným hep yetim Ve ben Artýk bittim
Sosyal Medyada Paylaşın:
efsun dalya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.