Bir karabasan çöktü üzerimize Katran karasý sanki alnýmýzdaki ter Silsen çýkmaz can karasý Artýk kir bile tutmaz yüreklerimiz Bize madenci derler bu yüzden
Gün gelir En acýmasýz çalar acýlar kapýmýzý Gün olur bayraklaþýrýz Kara elmas diyarýnda Kör kuyular deleriz Soma daðlarýnda Aðýtlar söylenir ardýmýzdan Ahlar ,vahlar içinde
Bir mucizedir bazen de yaþam Karanlýk dehlizlerinde yerin Bir grizu patlar Bir toprak kayar Kara deliklere gömülür umutlarýmýz Belki de tükenmiþtir Gelsin diye beklediðimiz sabahlarýmýz
‘’Yer demir ,gök bakýr’’ken Dinmeyen bir sýzý oluruz Kanayýp dururuz can yüreklerinde Sonra… Unutuluruz yavaþ yavaþ Kara topraða kaynarken sinemiz Bize madenci derler Birileri bizi önemsediðini söyler, Ne hikmetse!
Çok çalýþýr, çok üretiriz güya Her birimiz birer kahramanýzdýr! Hem de her sözün baþýnda Ama hep acýmasýz döner yer üstündeki çark Sömürünün en katmerlisi bizdedir Bilcümle yalanlar bizimle baþlar Eðilmeyi bilmezken dik baþlar
Allah’a emanettir varlýðýmýz En iyi biz biliriz hiçe sayýlmanýn acýsýný Alýn terimizin çalýnmasýný, Öfkelerimize kefen biçilmesini Katran karasý ekmekler Yemesi cesaret ister bazen Çoluk çocuk, kýz , kýzan Eþ, dost, yaren Bizden ekmek bekler Duyun ki bizi; Analar aðýtlar yakmasýnlar ardýmýzdan Gözlerinden ýslanmasýn toprak
Kara topraklarýn kara baðrýna Madem ki bizi düþürdü kader Söyleyin o zaman bize Ne olur birileri yanýt versin Bir damla alýn teri, Bir damla gözyaþý, Þimdi kaç lira eder ?
Bilen varsa anlatsýn : Küçücük bebeme, Gözü yaþlý anama, Boynu bükük yârime, Bilen varsa açýklayýn Benim nasýl öldüðümü? Niçin öldüðümü? Anlatýn da duysun herkes Bu da son dileðimiz olsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.