Maviydi gökyüzü,alýnan nefesler kesik kesik Birazdan vagonlar inerdi ölümün ensesine Saçlar,sakallar karýþýrdý siyahlara Evde ekmek bekleyenler nüsha nüsha satýrlarda Gün batarken umutlara çaðlayanlar susardý Bir nefes bir ses toprak altýnda Baþlarken kara elmasý çýkarmaya Ne akciðer ne de insanciðer Alamamýþ artýk nefes Þair ne güzel söylemiþ Yüz karasý deðil kömür karasý Bende derim ki olmasaydý böyle ekmek parasý
Sosyal Medyada Paylaşın:
özcan okul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.