Soma’ dan çýkan gazla doldu içimiz siyah aðladý gündüzler söndü þapka lambalarý... ve bir çocuðun kirli yüzüne dokunamadýðý babasý gömülmek için çýktý yeryüzüne... kýþýn köründe üþüyene can veren bir baba ebediyen üþüyen bir beden oldu az önce...
ýsýndýk sanýyoruz içimizde buz kalýplarýyla kar yaðsa sönmez alevleri o maden ekmeðinin ölse bir beden oracýkta orasý karbonmonoksiit orasý kazma kürek orasý emek bazen kararmýþ ekmek ve bazen bir mezar orasý...
herkes güzel ölmez böyle ve herkes üç kuruþa yaþamaz haysiyetle!
ýsýnmýyor artýk hiç bir soba kýþ bitti lakin donuyor içimiz þimdilerde daha çok üþüyor sobayý bilen yürekler! ve kýþýn köründe üþüyene can veren bir baba ebediyen üþüyen bir beden oldu az önce...
mhmt.krtl
Sosyal Medyada Paylaşın:
mahmutkartal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.