çek git hele ölüm dolanma baþýmda baykuþ misali ben tuz basarým yarama görmez misin zehirler içerim avuç avuç çek git hele ocaðýmdan giderken Allah izin verirse bir kürek kömür neyime yüzüm düþtü gönlüm çöktü oyy oy bir acý hoyrat çýðýrýrým bir acý hoyrat isyaným var öfkem var oyy oy yine dönüp kýzarým kendime bir de kaderime avaz avaz baðýrýrým kendi içime çek git hele evimden ölüm çek git hele artýk baðlansýn ayaklarým tesbih çekemesin ellerim sadece bir kürek Soma kömürüyle yüreðimi yakarým oðullarýmý kýzlarýmý Al Bayraða emanet ettim kokularýn çektim ciðerime ben yanarým ben kanarým oyy oy sana n’ola ki güzel hemþehrim çek git hele ölüm gölgeleme beni gök yarýlsýn delinsin yer inadýna isyaným sana deðil ey Tanrým beni kula kul edene
Þükrü BEÞÝKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükrü Beşiktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.