Çýkýþý olmayan bir kapýya yolculuktu gidilen Kucaklarda umut, koca yüreklerde som/altýn Kim çözer kansýz kefenlerin susturulmuþ dilini! Yandý yürekler, kimdir geceyi üstümüze örten!
Karbon monoksit öldürdü beni anne, yaþým 15 Dýþarýda yaðmur varmýþ, ben mayýsta üþüyorum Bu haykýrýþlar, siren sesleri niçin! Neyin bayramý Yüzüm kirli, çýkamadým gün yüzüne, düþüyorum!
Güneþ ile vedalaþýp dalardýk derinlere, vakit tamam Çiçek yetiþmiyor yer altýnda, karanlýk yaþam seyran Biriktirmeyin yaslarýnýzý, ciðerimiz yanýyor hey anam Örtün madenlerin kapýsýný, içerisi nicedir toz duman!
Kâðýtlar yetmiyor ölümlere, yorgunluktan kapandý göz Ruhlar derin uykularda, soðuk odalarda uyur mu ki öz! Gönlümüz delik deþik, ulusal yasa bile akýl ermiyor söz Hangi ekmeðin katýðýdýr kan, kara tabutlarda matem köz
Çýðlýklar tükendi, umutlar tükenmedi, duvarda kara resim Babasýz kaldý çocuklar, rüzgârýn koynunda ölümün nefesi Hangi güneþi astýnýz yer altýna, umut ise mutluluðun sureti! Saati ayrýlýða kurar madenciler, bunun için boyarlar yüzlerini
Düþ ektik toprak altýndaki kýrlara, hangi bahar çiçeklenir ölüm! Acýmýz büyük, hüzün kaderle nikâhlý, yüreði kapkara bir zulüm Devrik bedenlerde þaþkýn nida, gözyaþý bu oyundaki hangi bölüm! Kaderle anlaþmamýz bozuldu dostlar, düþlerimi gökyüzüne gömün!.
Selahattin YETGÝN Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.