Eylül/baz

zamanýn sesi patlarken kulaðýnda
sarý saçlarý savruluyor eylülün
poyrazýn serin kollarýnda

aðýz dil vermezken gece
kehribar harfleri diziyorum yollarýna

y/atýþtýrýrken yaðmuru dinliyorum
fýsýltýlar takýlýyor gecenin esmer gerdanýna

kabuk baðlýyor suretinin gölgesi
ay yalnýz
umarsýz
düþüyor bulutlarýn ardýna

harap sokaklarým
mutsuz ve umutsuz yarýnlarým
ayrýlýðýn kuytusunda
kuruyor sarýþýn aðacým

-mevsim yalancý
güzün koynunda karakýþ
rüzgarýn nefesinde tufan-

savaklanýyor maviliklerden düþler
batarken gemim kuzey denizinde
çýðlýk çýðlýða gözlerim sana yüzüyor
manifestosunu elime verirken hüzünler

yalnýzlýðýn iskelesinden geçiyorum
acýlar süzülürken kirpiklerimden
tuz yaðmurlarý karýþýyor sulara

tutuþurken deniz gözyaþýmýn alevinden
çürümüþ bir yürek vuruyor ýssýz kýyýlara...


AA
Sosyal Medyada Paylaşın: