Çaresiz,
Zamana yenik düþtük.
Hiç gelmedi
Beklediðimiz o bahar.
Oysa...
Ne hayallerimiz vardý.
Hani,
Nisan yaðmurlarýnda,
Çýlgýnca ýslanmak gibi…
Ve en derin sancýlarla,
Doðsa da mevsimlerimiz,
Þöyle gönlümüzce,
Bir baharý yaþayamadýk.
Belki de en aðýrý,
O kýþa gebe hazanlardý…
Nasýl da gizlendiler içimizde
Fark ettirmeden…
Belki de alaylý bakýþlarla,
Ýzlediler göz yaþlarýmýzý…
Lütuf saydýlar,
Gözlerimizdeki o kar bulutlarýný…
Oysa…
Oysa, ihanetti bize böylesi bir susku…
Elbette çocuk gibi koþmak,
Yaðmurlarda ýslanýrken coþmak isterdi.
Çamurlara düþe kalka,
Büyümek isterdi “Aþk”…
Hep isyankardý zincirlere,
Sevmezdi yasaklarý.
Kopmayý, koparmayý severdi,
Ýlk baharla son sürat,
Taze gelin gibi,
Mevsim yeþile süslenirken …
Tasasýz yine temmuza,
Çiftleþmeliydi nisanla “Aþk”…
Ve bize böyle gelmeliydi Aþk, hiç gitmeyecek gibi…
__________yorgunkalem…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.