SERÇELER
Kanat çýrpar dinlenmeden
Küçücüktü oysa serçeler
Ne kadar da yaþlýydý direniþleri gövdelerinden
Öyle bir savaþtý ki bu
Gökler yýrtýlýyordu incelen yerinden
Bulut düþüyordu seslerinin kýyametinden
Ve doludizgin yaðmurlar geçiyordu hep
Yapraðý sarmalayan ellerinden
Bahar
Nisan
Ve insan
O ince o zarif kývrýmlarýyla
Yaðmuru dolu dizgin tutuyordu serçeler
Kanatlarýndan damlayýp düþüyordu
Tenimize ýslak gülüþler
Ýnsanlar geçiyordu serçelerin günlerinden
Türlü insanlar
Kaygýlý
Neþeli
Öfkeli
Aþýk bazen
Ve en çok yaðmuru yaðmalýyordu
Kanatlarýna deðipte geçen gözler
Sessiz tanýðýmýzdý
Ve çam aðaçlarý nasýl da serindi
Saðnak düþümlü bir gölgeden
Ülkelerinin mahremine sýðýnmýþken
Orda
Ýnkârdý diðer bütün deðerler
Anlamlar, kederler
Bilir serçeler
Acýyý yoðurur çünkü sabahtan akþama gölgeleri
Kanatlarýný yorardý günler
Ýnsanlar serçe biraz
Biraz insandý serçeler
Günleri düþlere yedirir
Düþerken göðüslerine küçük eller
Kelebekleri doðururdu serçeler
Ve deðer kanatlarý güz dilimize
Ateþe yanardý o ömrünü güneþe kurban edenler
Hediyeydi oysa renkler
Ve her dokunduðumuzda göðün mavi yüzüne
Ölür
Serçeler ve kelebekler
Hadi
Vazgeç hem benden hem serçelerden
Ne olur vazgeç doðurduklarý kelebeklerden
Çocuklarý öldürüyor serçeleri görmeyenler
Serçeler
Nasýl bu kadar kederliler
Saadet YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.