ÖLÜMSÜZ ŞEFKATTİR ANNE...

Yýllardýr kalbim de gömülü olan
Annesizliðimi tazeleyip durur sürekli bana
“Anneler Günü” kurþunlarý üzerime yaðdýkça !
Amansýzdýr bu denli Anne’li yaram
Azdýrýyor üstelik kimsesizliðimi kanatýrcasýna,
Böylesi günler de onu derinden anmam…

Yetiþebilseydim eðer onun son yolculuðuna
Daha dürüst davranýrdý belki de acýlar bana
Lakin en sýklýkla gidip geldiðim en yakýnlar
Annemin ölüm günü de insafsýzca en uzak oldular...

Neden azmasýn ki Ana yaram;
Ölüm döþeðinde gözleri açýk giderken,
Ezrail’den çok benim dönüþümü beklemiþ ihtimal ki o güzel anam !
Artýk ben hiç kimsesiz bir insan olduktan sonra,
Bu denli duygu yoðunluðunu elbette kaldýrmam !...

Bazen iki baþlý yoksunluk akla bile zarar,
Her yeþili, her maviyi sevgiye boyarken Analar
Þimdi artýk baþ rolü oynuyorlar;
Gözleri karartan, yürek parýltýlarýný bulandýran,
Atasýzca yaþanýlan tüm zifiri karamsarlýklar…

Koskoca bir sevgi mabedimdi o tapýnaðýmýn
Bir hazan sonu ansýzýn dünyamdan kopup gitmiþti
Olanca bir gürültüyle yýkýlmýþtý üzerime azameti !
Altýn da ömrümün eriyeceðini umut ederken,
Hala içimde sað kalan o dev sevgisi
Yürek hazinemi yeniden diriltti !...

Kendisi göçüp gitmiþti ama,
Tek büyük mirasý olan çil çil düþleri
Ruh dünyama fazladan ulu bir güç verdi.
Onun kadifemsi dokunuþlarý terk etmezken beni
benliðimi de sevgi zengini etti…

Kaderimin yakama yapýþtýðý kötürüm anlarým da
Gece-gündüz ve vakitli vakitsiz demeden
Mutsuz günlerim de annemin ruhu,
Bir demet sevgiyle karþým da belirirdi.
Ve rüyalarýma dev bir þefkat seli býrakýp,
Yaþama gücümü tazeleyip tekrar dönup giderdi...

Hediye ettiði koruma içgüdüsü
Her talihsiz aným da imdadýma yetiþti.
Kullana kullana Anacýðýmýn o himayeci meziyetini
Dualarýnýn marifetiyle her kötülüðü benden uzaða itti.
Onun himayeciliði zaten ruhumu mekan etmiþti
Kimi özellikli ölümlerimin infaz zamanlarýný
Sýnýrsýz þefkatiyle süresiz uzaklara ertelettirdi…

Saygý ve özlemle teþekkür ederim sevgili Anacýðýma
Üstelik diðer Muhterem Analar gibi sen,
Çekip giderken bu dünyadan çok uzaklara,
Sevmeyi, sevdirmeyi ve hep sevgi miras býraktýn bana
Arzu ederdim ki mümkün olsa bir iltica;
Hani sen bu dünyaya, ben o dünyaya,
Eksilmezdi o zaman sevgiler belki dünya da !…



Ý.HAKKI GÜRCANOK
…10/05/2014…


Sosyal Medyada Paylaşın: