Annelerin annesi o Babaanneniz olur kendisi Babanýzýn da tek annesi.
Nasýldý bir zamanlar, bilseniz Nasýl seviyorsa þu an sizi, anneniz “Aslan parçasý” dermiþ yeleme - sarý beniz Býraksalar, kükreyeceðim sanki!
Çok seversiniz siz annenizi, bilirim, Ben de ninnisini paþa çocuðun. Nasýl öpersiniz durmadan ellerini Hem de her gün - dinmeden hiç kokusu. Ne güzel deðil mi, ’anneli olmak’ Yufka koklanmak güller gibi, misk-i amber Gözleri dolar paþa veledin, yaðmur denir.
Kýþ geldi, ha anne? Soðuk olur mu oralar þimdi? Hani, bir don gecesi ya, kýzýla çalan Ýþte, öyle bir ayaz, buz kesendi hem Taþýyor mu seni dizlerin Bir dirhem çeker çullarýn Ýki büklüm mü yoksa belin?
Çiçekli yorganda dantel iþlemeli, Geçen bayramda dikilen - ince fideli Poyrazda baksana, ne dalgalý! Zaman geçiyor mu orada? Saatini neden kurmadýn, anne? Anlar mýsýn dâra düþsem?
Söyle ey anam, söyle! Seni nasýl örtmeli? Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.