karanlýða doðduðum günden beri
ýþýða yabancý yüreðim
uzaklardan gelen rüzgarýn sesine
hasret türkülerini yakmýþ kader
soy kefenini anne
hüznüme giydir
vakitler akþamdýr
ikindiler güne küsmüþ çoktan
avuçlarýmda yorgun çýnar dallarý
yalnýzlýðým koynuma sokul
ölmüþ sevdanýn korkunç hüznü kýnalamýþ
boðazýma sarýlan parmaklarýmý
soy kefenini anne
yalnýzlýðýma giydir
kýrkikindi yaðmurlarý bilmez
umut eskiyince hüzün nasýl tazelenir
þehla gözlerimden giden arzu kör þimdi
kaç yýllýk hasret titrek parmaklarýmda
sensizliði çekiyor üstüme her gece
acýlarýn doðurganlýðý nur topu korku verir gözbebeklere
kundaðýnda ninniler büyümemiþ çocuklarýn
yalnýzlýk emzirir aç dudaklarýný
bir çocuk düþle bana benzeyen
yumuk yumuk elleri yüreðine kýnalar yaksýn
vakit arefe vaktidir
hayal ve rüyalarda kurulur bayram þöleni
soy kefenini anne
bayramlýðýmý giydir
Þiirime ses olan Elif Reyya Hanýma teþekkürlerimle.
frezya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.