“-plak bindokuzyüz kýrkdokuzda, Macar Odasýna saltýkçýlar getirdi iki dene biri gýrmýzý biri gara gýrmýzýya havaslandým emme iki lira ne arar bobamda olsa bile bi þiye “-ý ýh” dedi miydi mýlýðýný yýkar ki üsdüne varma gari
gramofon zati bi Gýsýrollar’da varýdý gýrmýzý ýradýyoyu Gýsýro(ð)lu ötekini Gökçe aldý oyusa bobamýn halý-vahtý gat-gat eyiydi Gökçeden emme göreseði o kadakdý iþde netçen ”
ondan sonura sokulu sokulu elin evine Menderez hunu dedi Ýnönü bunu dedi deye geli(r) anladývýrýdý bi(r) de gari kime neyise, sanki yeycek-iþcek aþlýða tokluða faydasý varmýþ gibi deyen-demiþ, goyan-gomuþ bana ne hadi deyelim dinledim bi ðözelde belledim ne deðiþecek seni nasý ossa duyar “Ýbrem bey Gýsýrollarda beni dinneyodur” deye Menderez sana selem m(i) etcek ben duydum deye Ýnönü m(uh)aliflikden vaz mý geþcek,
yetmez, gün geli sýkýþdýlarmýydý, seðidirler bize gakar dutar o adamlara, borç veri(r)di bi de öyle bi adamýdý iþde haralda “adam yerine konduðunu” sanýrdý eliynen verdiðini, ayaðýynan almaya geder bide verilerse ne ala alamazdý(r) da,
kimbili(r) kimler de neler galdý emme Allahý var kimsenin gapýsýný hacat uçu çalmadý bize de çaldýrmadý, hakgýný yememeð ilazým nemenazým.
bi Allahýn gulunun da kýrtýklý guruþuna dönüp bakmadý, Allahý var hinci ilazým deðilise harman sonu neye satarsýn hazýr serpindeki zehreni isdemeye geleni boþ çevirmeycek ya gari belki hoþuna giderdi adam yerine gonduðu, öðsüz, itile-kakýla böyümüþ ya hani
len elinde para etcek baþga biþiy yok bu meret zemheriyi gördü, bahara döndümüydü bahasýna eriþilmeyoru belli kime deyon boba iþdecik.. aferim delisi
kendi bellemiþ bi Macar Odasýný orda her þey bedafa ya çay parasýz gafcacý da Alla(hý)n honuna yaþayo ö(y)le ya ….. töbe töbe adam nerden bilsin gayfaya gedileceðini hiþ gedmemiþ ki hiþ harþlýðý olmamýþ ki hiþ el içine çýkmamýþ ki bazarda babýc a(ð)zý ðörmemiþ kii! ðeldi geþdi getdi de i(n)sanýn içinden çýkmayo bazý böyle biþi!
gariben tabi.. bi sýpasý olmuþ gancýð eþþe(ði)n de sevinememiþ zavallý hane halký neyye ki mi? gardaþ o ðün köyde mültezim gol geziyoru vergi ta(h)sýldarý yataða yatýrmýþlar sýpayý hasda deye Hatma Abamý.. sýký sýký tutmuþ sýpanýn kulaklarýný
biz devletin gulu esirgemedik canýmýzý, baþýmýzý ........ da! o hep baþkalarýný kolladý Allah da gulu da bilipduru(yor) eþek yerine goduk kendimizi
öðümüze gondu öteki batmalarý kes’i .. hurasýný eyi belle hinci.. Hatma Abam Yirmisekizli
NOT: Aþar/Öþür 1925 Yýlýnda kaldýrýlmýþ, köylü üzerindeki aðýr yüklerin kaldýrýlmasý adýna, bunu saðlayanlar Cennet Mekan Olsunlar
DA!...
ömrüne bereket Fatma Halamýn Katkýlarý için Sn Can DEMÝR’e teþekkürler
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.