çok isterdim seninle bir ömür tüketmeyi
dizlerinde aðlayýp gözlerinde gülmeyi
sen benim vazgeçilmezim hayatýmsýn
her þeyi seninle yaþadým
yakomoz gibiydi gözlerin ýþýl ýþýl
bakmaktan alamazdým kendimi
bitecek bir sevgi deðil benimkisi
seninle zemheride üþümek bile güzeldi
ne zaman eski bir þarký dinlesem
mýzrap tele her dokunduðunda
notalar seni anlatýr seni söyler
seslenir girersin gönül dünyama
mutluluk sarhoþu olur bedenim
baþýmý huzurla göðsüne dayarým
saçýnýn telleri ellerimin arasýndan kayar
gözlerin neþe saçar
daðýtýr hüzünleri
seni koklamayý dokunmayý seviyorum
o kadar güzelsin ki ruhumun derinliklerinde
ressamýn fýrçasýndan çýkmýþ bir tablo gibi
seyretmeye doyulmaz ki
geceleri sessizce girersin odama
ses çýkarmamak için gezinirsin parmaklarýnýn ucunda
birleþir bedenlerimiz gölgelerde
sensiz bir yaþam yok artýk düþlerimde
seni görmem için gözlerimi kapamam yeterli
yüreðim yalnýz senin al bende ki emanetini
yalnýzlýðýmda içimi ýsýtan kor gibisin
neylersin
karþýlýksýz sevdi bu yürek seni...
Refik
10.05.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.