yaðan her yaðmur damlasý
düþerken camý kýrýk pencereme
hatýrlatýr attýðýn kahkahalarý
kulaklarýmda çýnlar içime iþlerdi sesin
yaþananlar bir rüya gibi bitti
hiç yaþanmamýþ sanki
hangi ateþ beni daha fazla yakar ki
tek kiþilik yüreðim baþka kimse olmaz ki
kopsa da içimde isyan fýrtýnalarý
unutmak mümkün mü yaþananlarý
unutulmuyor kýrgýnlýklar
acýtýyor içimi vurduðun prangalar
tadý yok günü birlik aþklarýn
geçse de günün
kesmiyor artýk belli belirsiz dokunuþlar
saçak altýnda iç çekiþler
söz geçmez biliyorum yüreðime
sevgim gibi seni de gömdüm en derine
tesellin olacak bakmak resmime
canlandýracaksýn sadece hayallerinde
yargýsýz infaz ettin hiç düþünmeden
kýrmýþsýn kalemi vakit geçirmeden
bir söz hakký verseydin ne olurdu
iþte o zaman taþlar yerine otururdu
aþkýmýn bedelini seni yitirmekle ödedim
boðulacaksýn gözyaþlarýnda sen de
arýndým günahlarýmdan sayende
seni çok sevdim sen bilmesen de
hadi çýk artýk kabuðundan
aç gözünü ve gör gerçekleri
uyan artýk yattýðýn kýþ uykusundan
seninde anlatacak bir masalýn olsun...
Refik
11.05.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.