KALP KANDİLİ

Gözlerde doðmalý güneþ
Iþýk hüzmeleri halinde…
Yayýlmalý zifir karanlýklara,
Yansýtmalý envai güzellikleri…
Aydýnlatýp karanlýk ruhlarý,
Kurtarmalý yalnýzlýktan!

Sýyýrýp gecenin koynundan,
Sarýp sarmalamalý içtenlikle,
Duygu yüklü bir edayla…
Efkârýný hediye takdimi sayýp;
Kucaklamalý bahane sunmadan!
Köþeye bucaða sýðýnmamalý,
Düþman görmüþ gibi kaçmadan!

Sýcak bir tebessüm eþliðinde;
Ziyadesiyle can bulmalý gönüller…
Sevgiye aþina bir hisle,
Gül suretine bürünmeli hüzünler!
Ümit buseleri saçmalý inceden,
Kayan yýldýzýn ýþýk hýzýyla…
Ýçten içe berrak kaynayan;
Bir billur ýrmak misali…

Rüzgârýn hýþmýndan güç bulup;
Tebessüm armaðan etmeli yanaklara…
Aðýz dolusu çýkan sesin engin hacmiyle;
Çaðlamalý büyüyerek haykýrýrcasýna…
Fitillenen bir kývýlcým alevinde!
Bastýrýlmýþ dürtüden alarak gücü;
Yakmalý insan kalp kandillerini!..

Kalemdâr

Sosyal Medyada Paylaşın: