Masallar Küçükken Büyürdü
aldýrma...
göðsün delindikçe maganda yapýmý kumdan mermiler ile
havada çarpýþanlardan can kopar yorulmadan
matarasý dolu defansif bir askersin sen
çanakkalem ey
susma...
mavilerini kýrmýzý zannedenler olacak elbet
kalelerinin yýpranmýþlýðýna sevinenler
oysa maketinin sularýna yakýnlýðý yeter artar daha
nusretin ey
görme...
bu sokaklar senin deðil, üçyüz suratlý irin
bir anlýk emanet iþte keskin raký kokulu pürüz
düþtü düþecek olan sadece keþ inatlar
sen düþmezsin ey
yýkma...
tabularmýz var henüz yosun kokularýnýn altýnda saklý
seyidimiz var, elinin hamuru taþý, ekmek eden harcý adamýn
onun ardýnda görünen haþmetli
kilitbahirindir ey
gülme...
her güne sýðacak kadar gam kaldý elimizde
basýyorken topraðýna dile gelir akif’in elinde gem
titrer açýlan göðsümüzden havalanan serçelerin yüreði
kartal kanatlýdýr ey
küsme...
senden liyakat madalyasý dilenemez zamanýmda hiç kimse
kusurum isminedir, argonun patikasýna keçileri kaçýrdýðýmda
geçti o göðsü gürz eden felsefe
yüreði aynalým ey
korkma demeye elim varmýyor sana,
kork dese de yarým akýllý, kalanýný alýr muamma
eyy þair uyan sende
masallar gerçek deðil halâ
Beyaz bayraklý bir çok gemi baðladým maviyi umut bilen limanlara. Henüz büyümemiþ kocaman bir el kesti halatýný, gülümsedim....
Nedeni heves olan çarpýþmalar taþýrken kýyýya eski kürekli sandallar, hurdaya çýkmýþ bir diðerinin ardýnda saklanýyordu kocaman elli ufaklýk, biliyordum. Devekuþundan emanet almýþtý görünen yerlerini belli ki, kördü topraðýný tanýmayan gözleri.....
Saymadým bu kaçýncý gemi açýklarda gözden kaybettiðim. Önemli de deðildi..Gemileri aðaçtan yapmýyordum çünkü , kaðýtlar benim için deðerliydi. Geriye ayçiçeði bakýþlarým kalýrdý her defasýnda. Sanýrým gemileri kaybetmem güneþe bakmamdandý...
Oysa kaldýrsaydý kafasýný çocuk, güneþin uydusunada þans verdiðini görecekti.
O zaman güneþ olmak elbet aklýna gelecekti
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.