beni bu lekeli kaldýrýmlarda yürütme yalýnayak boynuma takýp vebalini koþturma ardýn sýra karabasan korkular düþürüp avuçlarýma yutkunamayacak kadar derin solutup yokluðunu gitme ....
ay ýþýðý yutuyor umutlarýmý yok oluyorum sokaðýn azýlý sarhoþlarý gibi
her ’ yar ’ deyiþim yara oluyor dilimde dalýp gittiðim uzaklara kazýnýyor sorgularým sorgusuz sualsiz asýlýyor gözlerim süzülüp gölgenin üzerinden iki damla gözyaþým zalim kesilip hesap soruyor benden ve ben umutsuzluðumu inzivaya çekiyorum gitme ...
seni öldüremiyorum düþlerimde ne yazýk hayati bir mesele oluyor seni sevmek bunca uðultu içinde tek ilacým yüzüne bakýp uzun uzun gülümsemekken yüzüme bu yüzsüz yokluðu býrakýp gitme ...
Gülþah Gayret
...
Deðerli yorumu için Yunus Özkan ’ a sonsuz teþekkürlerimle ...
,,,
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.