Yaşanmış Anılar
Henüz beþ yaþýndaydým
Kendime ait bir gülümsemem
Bir köyüm,bir evim
En önemlisi küçük mutluluklarým vardý
Ne olduðunu bittiðini anlamadan
Kendimi vedalaþýr gibi aðlarcasýna
Mutluluklarýmý geride býrakacak kadar üzgün
Çocukluðumu býrakacak kadar akardý yaþlarým
Gözlerim cudinin daðlarýna
Gözyaþlarýmý diclenin sularýna
Kendimi mutluluklarýma
Kalbimi köyüme,sevdiklerime býrakabildim
Onsekiz yaþýndayým ve herþeyin farkýndayým
Seneler önce bir rüzgar beni alýp götürdü
Kendi topraklarýmdan,kendi benliðimden
Kopardý sevgi dolu memleketimden
Ne kadar uzak olacaðýný bilsemde
Orda yaþadýðýmý bilmek
Mutluluklarýma hüzünlerimi býrakmak
Mem u zinin birbirlerine aþký gibi
Dað,taþ,mezopotamya
Yetmiyor benim hasretime
Dinmiyor benim acým,gözyaþlarým
Görmeden cudiyi,dicleyi,çocukluðumu
Ölüyorum,gidiyorum uzaklara
Gidiyorum sonsuz diyarlara
Hiç görmeden memleketimi
Bedenim dondu,ýsýttý sýcak kalbimi.
Neslihan Dinç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.