Karanlýk edebiyatýmýn , yetim kalmýþ cümlelerinden ibaretsin . Hep eksiksin bir o kadar uzak . Telaffuz edemesem de , yada seslendiremesem de ,bilirim . Bilirim sonsuzluksun . Sana olan özlemlerin, öznesisin .
Biz olmak isterdim , Bizli cümlelere ait baþ rol olan birinci tekil þahýs . Kim bilir sözlerimin kaçý dokunacak , Ýncitilmiþ ve bir o kadar hýrçýnlaþmýþ yüreðine . Beklerim , hep beklerim ben . Bilirim gelmezsin ama ben gelmeyiþlerini beklerim .
Ah lavinia ne çok dokundu sözlerin . Saatlerce yada aylarca tutunduðum bi umutsun , Dün kadar geçmiþ yarýnlar kadar yarýnsýzsýn . Ýþte þimdi haykýracaðým tüm bu þehre seni , Ve haykýracaksýn beni sevmeyiþlerini . Aklýna takýlmak istemem , tutumsuz bir yüreðin devleþmiþ aþkýna yada bilhassa çaresizliðimin tek kurbanýsýn .