Gecenin bir yarýsý aniden uyandýrýp
Ayine duran vurgun aklýmý deler geçer
Yüreðin kubbesini içten içe yandýrýp
Daðýlmýþ anýlardan saklýmý eler geçer
Her perdede bir naðme vakitleri vurunca
Lâl kesilen dilimde hayra kader kurunca
Gidenler geri gelmez neden diye sorunca
Kupkuru feryatlarým kulaðý yalar geçer
Anlatmak mümkün deðil saðýr sultan geceye
Efsunlar âleminde göz kýrpsa da niceye
Karanlýk ortasýnda kalp denen bilmeceye
Kaygýyla ve sessizce mutluluk diler geçer
Aldýðým nefesten mi neden daralýr içim
Gönle ferahlýk veren haller olmazsa, hiçim
Deðil anlaþýlmaya, imalar biçim biçim;
Yýpratýp duygularý maksadý siler geçer
Kopuþurken bir þeyler þu sancýlý serimden
Düþleri döke saça oynatýyor yerimden
Özlem yaðmurlarýný akýtýrken terimden
Gözüm, ýraða düþen þehire dalar geçer
Vedalar ki önümden inatla kaçýþýrken
Soluðumda hüzünler buharla uçuþurken
Acýlar; sevinçlerle birlikte saçýþýrken
Bilmezler ki baðrýmdan kimbilir neler geçer
Deðil mi ki söz düþmez aðýrlaþan cüsseye
Yaþandý, yaþanacak yazýlanlar hisseye
Cansýz avuçlarýmýn hesabý yok kimseye
Tutunduðu boþluða nedamet salar geçer.
Nezahat YILDIZ KAYA