Delilik Borcu

Bin kere anlasam bir kere anlatamam...
Kýrk yaþýnda kýrkýncý ikindi vaktinde belki,
Bir aðaç altýnda sen altmýþlý yaþlarda
Kahve ýsmarlayamam çarpýntý yapar
Bana bir diyet kola,hanýmefendiye ise...
Ona bir mürekkep getir ince belli olsun
Hokka istemez býrak,O mürekkebe dolsun.
Hem bilir misin o en zengin kadýnlardandýr
Bense kýrýk kalbi kýrk kupada satýlanlardan
Çýkýkçýyý yad ederken O,beni satýn alanlardan
Deliliðe paha biçemezsin öyle bakma,
Zamaný da dondurulmuþ severiz, sakýn unutma
Kaderin katipleri kibirlidir, sen papirus getir.
Patrona söyle müziðe kýzsýn. O pek naiftir
Bir ömür sarhoþ olmak için içmeyeceðiz
Mürekkep bittikçe getir bu gece keyfedeceðiz
Dikkat et getirirken þiþe de ki gibi deðildir
Etine bulaþtý mý onunla raks tek dileðindir.
Ölmeyi dileyerek her seferinde eline alýrsýn
En anlamlý an, son anýndýr bunu anlarsýn.
Ne boþboðaz garsonmuþ sizden özür dilerim.
Ne diyordum, kendimi sana arz-ý endam ederim.
Seni tanýdýðýmdan bugüne senin yaþýna geldim,
Yaþlandýkça yaþlandýn, sana asla yetiþemedim.
Þimdi sen bütün mürekkebe hükmeden kadýn
yirmi yýl evvel de böyleydin, gölgende kaldým...
Bin kere anladým, bir kere anlatmayý umarak
Ýkimiz de sarhoþ olacaðýz, ikimizde bunayarak
Kýrýk kadehe kýrk kalp doldurdum zevkederek
Kýrk ikindi de kýrklýk kuzuyu kurban ederek
Hadi sende zamaný yeniden dondursana be melek.
Her seferinde bir parça koptun kendinden,
Yazan eller senin deðildi, korktun biteceðinden.
Þimdi sen ve ben varýz, anlam ve anlayan
Yazdýðýn destanlarýn kaçýnda kalacak imzan,
Hiçbirinde. Kaçýný hatýrlýyorsun diye sorsam?
Hiçbirini, bense adým gibi biliyorum.
Baþta hayranlýk, yazdýkça büyüyen açlýk
Yanýldýkça feveran eden kýskançlýk.
Mürekkep, papirus, kalem ve sen
Sahirin borcu izleyiciye, ödedikçe büyüyen
Mihr-i abadýn ise bana, kaleme can ver
Celladýn olacaksa; adým Azrail, bana can ver.
Sihrini yap bu gece, gözlerime can ver.
Bin kere anladým seni, bir kere senin gibi
Kaç kere senin gibi denedim, anlatamadým.
Bin kere daha anlasam seni, bir kere anlatamam.
Fakat kýrk yýl sonra kýrkýncý ikindi vakti,
Sende,bende kýrýk bir terazi de, kýrk günlük hamile
Kýlý kýrk yaran adaletiyle yanacaðýz.
Çünkü sen ve ben bu dünyadan deðiliz deðil mi?
Aklý baþýnda mahir delileriz,
Deliliðini beyan edenleri severiz,
Delilik damgasýna yemektense bin deliðe gireriz,
Cepkeni delik dünyadan güneþi seyreder,
Yalnýz delilerin huzurlu olduðunu biliriz.
Garson, mürekkebi bitmiþ hanýmefendinin
Efendim ruhu çýkmýþ hanýmefendinin.
Bende onu diyorum ya...

-Yaþlýca da bir kadýndý oysa, belli ki mirasçýsý-
-Oðlu olsa gerek, baksana sanki yardakçýsý-

Garson, Sahirin hakký tek ’fýrça’ darbesi
Ömrünün arbedesi onun ruhunun debdebesi
Sihir ile mehir kaleminin mersiyesi,
Tek isteði hayatýnýn tek cümlesi,
"Kefenimi alýp gidesim var..."

Nurullah Çorakyer
Sosyal Medyada Paylaşın: