Ağzı Bozulmuş Aşk

Herþeyi bir kenara býrakýp, giderdim!
Olsun varsýn bu savaþýda kaybederdim.
Biraz þarap içerdim, kendimden geçerdim.
Gurur yapýp, belki ana avrat söverdim.
Derdim ki, dünya onun etrafýnda dönmüyor,
Aþüfteyede bakýn kendini bir bok sanýyor,
Naz yapýyor, peþinden koþayým istiyor,
O, beni bilmiyor. Defolsun gitsin ne olmuþ!
Þuracýkta caný çýksa peþinden gitmem,
Cennet olsa dahada istemem falan derdim.
Derdim inanki derdim, aðlayýp aðyalayýp,
Sabahlara kadar geçmiþini yâd ederdim.
Amenna, hani üç beþ gün sarhoþ gezerdim,
Bir ayda sabaharý imamdan ezan dinlerdim,
Sonra geçer gider ‘iþte buda bitti’ derdim.
Derdim, derdim demesinede esas derdim,
Ellerim, ayaklarým inanki tutmaz oldu.
Bir çarpýlýþla çarpýldým ki nutkum tutuldu.
Mahvoldu, akýl, fikir neyim varsa…
Anla gitmeye dermaným olsa, giderdim!
Git deme! Gitmeye cesaretim nerede?
Geberdim ulan gözlerini gördüðümde.
Gözlerine geberdim lan, geberdim.
Yapabilseydim, cesetimi kalbine gmerdim
Anlýyor musun þimdi? Gidebilseydim,
Cümle aleme kendimi madara edeceðime
Ciðerim üç kuruþ etmez derde giderdim.


Kalakaladým ama ben gözlerini görünce
Ruhum çýktý sandým sana deðince…
Bir kayboldum bir daðýldým ki sevince,
Ulan dedim, ulan Kerem böyle yanmýþ,
Medusayada selam olsun, canlanmýþ.
Taþ kestim, eridim, bittim, geberdim,
Sanki bin Mecnun benimle sevdalanmýþ.
Anlamalýsýn artýk, gidebilsem, giderdim!
Gidemem canýmýn içi artýk gidemem,
Sövsende gidemem silsende gidemem…
Ama seversen kalýrým, kýyamete dek
Öylede güzel kalýrým ki canýnda, kanýnda
Ýblis cesedimi giyse Adem’e secde eder
Taptuk, Yunus’u kaldýrýr alnýndan öper
Karun mallarýnýn hepsinden vazgeçer,
Ve ‘Ýþte’ der aradýðým esas hazine onda,
Platon da kalkar mezarýndan bunu duyunca
‘Herþeyi açýklayacak sýr bulunmuþ’
‘Böylesi aþk sonunda vuku bulmuþ’



Sosyal Medyada Paylaşın: