Þimdi sen, herþeyden uzakta. Bi haber yaþarken benden, Ben senden ýrak, þiirler büyütüyorum bu kentte.
Ben seni sevdiðim zaman, Bu hayat bana vermiyor aman! Geçen vakitler, boðazýmda bir el gibi sýkýyor beni. Nefes alamadýðýmý biliyorum. Yinede seninle yaþadýðýmýz onca hatýradan, vazgeçemiyorum.
Geceleri koynuma zehir dolu aþkýný alýyorum. Senden baþka kimseye aðlamadým, Her kapý çaldýðýnda bin kere yerimden hopladým, Belki sensin diye kapýnýn deliðinden bile bakmadým,
Ýhanet mi demeli, yoksa koca bir terk ediþ mi bu? Kaç kurþun yedim sol yanýmdaki emanet yüreðe. Bilmiyorum belki de, çýkmaz bu beden seneye. Bir kaç toprak, Bir kaç dua ile uðurlarlar bir bilinmeze.
Sokaklarda dolaþan binlerce insaný izliyorum, Belki bir kere daha görürüm diye, Gözlerimi bile kýrpmýyorum. Ýþte böyle sevgili, Ýþte budur bir þairin yýkýþý. Öyle bir kaç söz söyleseydin giderken, Unutmuþtum þimdiden. Ama sustun, anlatamadýklarýn beni öldürür derinden.
Oysa bir dönüþ lazým ki þimdi bana, Her þeye inat ” ben geldim” diyebilecek bir yürek. ve hazýrda bekleyen bir mezar ve birde kürek. Sosyal Medyada Paylaşın:
alicansofu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.