Belin bükülmüþ. Baksana arkadaþ, senin’ de iþin bitmiþ artýk. Saçlarýn dökülmüþ, periþanlýk desen paçandan akmakta. Ve yürüyecek takatýn bile kalmamýþ. Sense hala,,, Gönlüm hala genç diyorsun Sen öyle desen de buna kim inanýr, Arkadaþ.
Sen yüzlerini yýkarken, Sabahlarý, yataktan kalktýðýnda, Hiç mi, aynaya bakmýyor’ musun? Arkadaþ. Yüzlerindeki,yanaklarýndaki Ve alnýnda oluþmuþ, o derin çizgileri Ve sonra gözlerinin altýndaki o mor çukurlarý, Görmüyor’musun. Söyle.. Sen yoksa bunlarý,olgunluk’ mu sanýyorsun? Geç bunlarý, geç, arkadaþ… Lafla peynir ekmek gemisi yürümez sen bilmiyor,musunH Hiç boþ yere, konuþma, Sen’ de benim gibi hazaný yaþýyorsun. Canýn çekse’ de, Yeniden bir bahar daha, yaþarým desen’de, Sen bunun hayalini bile kurma.. Vaz geç, Görüyorum’ ki, Sen de artýk, benim gibi son baharýný yaþýyorsun Arkadaþ.
Ahmet Yüksel Þanlý er 06 Mayýs 2014 Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.