rüyamda Deniz’i gördüm anne
upuzun, masmavi ve asudeydi önce
sonra dalgalandý, lacivertleþti rengi…
sana niye mi anlatýyorum bunlarý
bir ölünün dilinden en iyi ölüler anlar çünkü...
tamam çatma kaþlarýný
sen ölü deðilsin elbette
ve Deniz’ler de bazen uyur gibi görünseler de
birden dalgalanýr, coþarlar bilirim...
bak, asýl rüyamýn devamýný dinle
Deniz’in üzerinde uçuþan
ve kanat çýrpýþlarý birbirine karýþan
milyonlarca martý vardý anne...
gök/yüzü gülümsüyordu maviliðinin içinden tüm beyazlýðýyla
ve Deniz göz kýrpýyordu yakamozlarýyla
hem gökyüzüne, hem martýlara...
nasýl bir güzellikti anlatamam
uyandýðýmda tekrar uyumaya çalýþtým
ben ömrümce bu rüyayý unutamam anne
ya Deniz o martýlarý
martýlar Deniz’i unutmuþ mudur ki
unutmak yarý ölmektir
unutmamalý deðil mi anne...
benden selam olsun o vakit
Deniz’e, Deniz’lere ve tüm martýlara
þimdi uyanabilirim artýk...
gün aydýn olsun gökyüzü
günaydýn martýlar
günaydýn ey Deniz
gün aydýn olsun tüm daðlar, yollar, ýrmaklar
ve dahi tüm yeryüzü
gün aydýn
günaydýn...
27.04.2013/Sev_tap