Sürgün
Ýki tohum oldum atladým cepten cebe
Bahar bahçelerine dadandým
Yol kenarlarýna
Su baþlarýna
týrmanýp yeþerdikçe göðe
Ýzledim herþeyi sus pus olmuþ gizlice
Üsküdara giderken ne yaðmurlar yaðdý
ne seller aktý bensiz
Gülhane parkýnda kestaneler yenildi
dost sohbetlerde
tam kývamýnda demli þekersiz
Çocuklar büyümüþ torunlarýmýz olmuþ
Birinin düðününe gelemedim ah þerefsiz
Kutlayamadýklarým
çoban armaðaný çam sakýzý hediyelerle
çoðaldýlar içimde
Dört dolandým durdum içten gülüþlere sürgünden sürgüne
Almus barajýmý, ýrmaðýmýn yeþilini
Taþ Köprüden geçen güzelleri
Daðda, üzüm baðlarýmda
çocuklarýn kovaladýðý keklikleri
Uzaktan izledim seyirci misali
Ve duydum ki keklikler yokmuþ artýk ve baðlar kurumuþ
Dört dolandým durdum kurtaramadým diye sus pus oldum delice
Cenaze aðýtlarý ta kulaðýma geldide
bir mezar taþýna dokunamadým
Diyemedim elveda ben de
ki babama anlatacaklarým vardý
Annemin omzuna akacak gözyaþlarým
Tutacak ellerim ve hayata haykýrasým
Uzaktan izledim hüzünlü adýmlarý
paylaþamazken, sus pus oldum bahçemde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.