Küçük insanlar

Zaman zaman mutlu, zaman zaman mutsuz
koskocaman dünyanýn küçücük insanlarýydýk
Ufacýk yumruktu tek yüreðimiz kardeþçe atan
ellerimiz çilek, ayaklarýmýz toprak kokan

Gölgeli ormanýn aðaç eteklerinde
kavak aðacýnýn tam dibinde
ahþap bir ev bulduk içinde ah bir güzellikle
bizden daha da küçük insanlarýn yaþadýðý
Çizgi filmiydi izlediðimiz Hayao Miyazaki yapýmý
Sihirli her fýrçasý yeþili sarýsý bir de küçük bacasý

Ne oyunlar kurduk ne hayaller boyadýk
o evin bahçesinde yýllarca
kardeþ kavgalarýyla kahkahalarla
Gizemli ormanýmýzýn çocuk maceralarýnda

Büyüdükçe aðaçlar mý azaldý?
Ne bir çam kokusu ne de bir dal gölge?
Bir park vardý Ýstanbul’da, sanýrým Gezi’de
Yýkmak istediði, yýkamadýðý
hemen kenarýnda genç fidanlarý
Asitli sularla suladýðý
Koskocaman dünyanýn koskocaman insaný
yýkar döker yakýp geçerken
kendine ne türlü yollardan hak veren
karanlýk canlý

Az sonra kurudu heryer birden
ve anladýk ki biz unuttukça sahiden
küçük dostlarýmýz suluyormuþ aðaçlarý seve seve
Onlar örüyormuþ kavak köklerini birbirine
masallarýmýza orman olsunlar diye


Sosyal Medyada Paylaşın: