Gözler cenge tutuþtu alevin yumaðýnda,
Maþûku aþýðýna beyaz bir kefen biçti.
Hasbahçenin içine kurduðu otaðýnda,
Bülbül feryâd ederken güllerin çaðý geçti.
Cemreler düþer yere uyanýrken nevbahar,
Goncaya durmuþ güller bülbülün sevdâsýdýr.
Bitmeyecek sanýyor lâkin kapýdadýr har,
Kuruyup dökülürken yüreðinin yasýdýr.
Seherde çið düþerken güllerin yapraðýna,
Ahüzârý yayýlýr yer ile gök arasý.
Mezarýný kazmalý maþûkun topraðýna,
Dikenler batmýþ belli iflah etmez yarasý.
Makberden çýkan beden birleþirken ruh ile,
Mizânda konuþacak tüm bedenin aza’sý.
Yakýlan bu gönüller konuþup gelir dile,
Kürsüde aranýrken Hâk tealâ rýzasý.
Cehennem korkutmasýn orda ateþ arama,
Herkes burdan götürür ateþin alâsýný.
Geçti artýk gelsen de ilaç olmaz yarama,
Haklý hakkýný alýp çektirecek yasýný.
..................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.