Yeni girmiþ dördüne belikleri ibriþim,
O meþ’um gün içinde sen idin ilk görüþüm.
Aradan yýllar geçti gittiðin köy aralý,
Ýlk görüþümden beri bende yürek yaralý.
Hazân’da son mevsimde keþke gelmez olaydýn,
Büyüdüðün o yerde mutlu, mesûd kalaydýn.
Yetimlik gölgesini düþürürken bahtýna,
Kýymetini bilmeyen çýkacakmýþ tahtýna.
Bana acýmýyorsan geçen günlere acý,
Yýllar sonra bulup da baþýna taksam tâc’ý
Tâc’ý, tahtý býrakýp keh-keþânlara gittin,
Yaþamak haram diye nice yeminler ettin.
Duydum ki yaþamýþsýn yýllarca keþ-hane’de,
Ayak sesini bekler peymâne gûþ hane’de.
Gelmeyecek bilirim son demimde yanýma,
Vuslâtýný beklerken kasteyledin canýma.
Gözyaþýmýn izi var izini sürüp gelsen,
Neler neler çektim ben hasretini bir bilsen.
Nûr-u âyinen imiþ þuh-i sitem-kâr bana,
Dökülen gözyaþlarým inan bergüzâr sana.
Her sabah her seherde yüz sürdüm yazdýðýna,
Ýnanmak istemedim makberi kazdýðýna.
Senin kazdýðýn yere can atarým girmeye,
Yalnýz ömrümü deðil canýmý da vermeye.
O kýsa gün içinde ne çok sevmiþim seni,
Acý, hasret ve keder dünden bitirdi beni.
Yeter ki sen mutlu ol her çileye razýyým,
Ta ezelden yazýlmýþ Berzâhdaki yazýyým.
Nutfeye can düþerken düþmemiþsin sen bana,
Meðer bel baðlamýþsýn iki kapýlý han’a.
Bir kapýdan girenler öbür kapýdan çýkar,
Yedi katý bulunan azab-ý câhim yakar.
.............................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.