Haktan emir gelmiþ durmak olmaz ki,
Suvermez’den kalkýp hepsi yörüdü.
Gidenlerin artýk yeri dolmaz ki,
Anýp yâdettikçe hüzün bürüdü.
Hayâl olmuþ eski günler seneler,
Avlusunda çifter çifter Döne’ler.
Uzun gelin yazlýðýnda un eler,
Day’ollarda Memiþ emmi varýdý.
Abdilkadir ile Hacý oðluydu,
Rahmetli gelini orta boyluydu.
Haçça abam Habiboðlu soyluydu,
Gula’lardan Gadir emmi varýdý.
Yeni Ali vardý sessiz mi sessiz,
Yavrular daðýlmýþ avlu kimsesiz.
Seneden seneye gelseniz de siz,
Day’ollarda Yeni Ali varýdý.
Çocukluktan hatýrlarým yüzünü,
Oturup da hep dinlerdik sözünü.
Tahir ile abdil’inin nazýný,
Çekip giden Hasan emmi varýdý.
Yoldan geçenleri gözüyle gören,
Haþeþli çöreði bölüp de veren.
Somun,ekmek börekleri piþiren,
Fýrýnýnda Baliþgýzý varýdý.
Akþam olur otururlar sýradan,
Kimler gelip kimler geçti buradan.
Hepisine rahmet etsin Yaradan,
Kahvesinde Söylemez de varýdý.
Bahar ile yaylalara çýkýlan,
Tatar galesinden köye bakýlan.
Guzularý seçmek için dikilen,
Göðguyu’da Þadýbaba varýdý.
Averenden çayýr biçip getiren,
Goyunlarý çitenlerde yatýran.
En büyük oðlunu suda yitiren,
Garalarýn Hacý emmi varýdý.
Sýra sýra yazabilsem hepini,
Gara topraklara verdik topunu.
Yalan dünya neyliyeyim yapýný,
Göçüp giden sevdiklerim varýdý.
.................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.